عکسهای دیدنی ازخواستگاري و جشن ازدواج ترکمن ها

پایگاه عدالت خواهان گلستان جشن ازدواج معمولا در هفته هاي آخر پاييز يعني وقتي که چيدن آغاز مي‌شود انجام مي‌گيرد. البته لازم به تذکر است که اين مورد امروزه مصداق کامل ندارد و ترکمن‌ها هر وقت که صلاح بدانند ازدواج مي‌کنند. ولي استثنائاتي هم براي ماه هاي ازدواج وجود دارد.

نخستين مرحله ازدواج تعيين مخارج و شيربهاست. براي شروع اين امر خير به هر صورت سه يا چهار زن از خويشاوندان داماد مقداري نان را در سفره‌اي گذاشته و به خانه پدر عروس مي‌روند. پس از سلام و احوالپرسي و خوردن چند استکان چايي، يکي از زنان سفره را باز مي‌کند و نان را ميان افرادي که حاضرند تقسيم مي‌کند. در آن زمان پدر عروس گوسفندي را قرباني کرده و با گوشت آن غذايي به نام "BATERME "درست کرده و از ميهمانان پذيرايي مي‌کند. پدر عروس با انجام اين عمل موافقت خود را با ازدواج و عروسي اعلام مي‌کند.

روز بعد پدر داماد چند تن از ريش سفيدان طايفه خود را براي ناهار يا شام دعوت مي‌کند. او درباره عروسي پسرش با آنها به صحبت و مشورت مي‌نشيند. آنها به او تبريک مي‌گويند و هزينه عروسي و شيربها را برآورد مي‌کنند. اگر پدر داماد به آن ميزان پول نداشته باشد ريش سفيدان هر کدام طبق وضعيت مالي خود مقداري پول به او مي‌دهند. فرداي آن روز چند نفر از افراد خانواده داماد به نزديکترين شهر رفته و لوازم مورد نياز عروسي را فراهم مي‌کنند. آنها ممکن است تعدادي کارت عروسي نيز بخرند تا براي دعوت مردم به روستاهاي ديگر فرستاده شود.

روز بعد اين جماعت همراه با چند نفر ريش سفيد طايفه ي داماد براي بردن عروس به خانه پدر عروس مي‌روند. در گذشته عروس را با شتر مي‌آوردند ولي اين روزها با ماشين به خانه داماد مي‌رود. در آن هنگام که طايفه‌ي داماد براي آوردن عروس مي‌روند ساير مردان روستا سوار بر اسب به ابراز شادي مي‌پردازند و روستا را غرق سرور مي‌کنند. وقتي اين مردم به خانه پدر عروس مي‌رسند همه‌ي آنها به جز مادر و بزرگترين خواهر داماد از ماشين پياده شده و قدم به منزل پدر عروس مي‌گذارند. گروهي از زنان فاميل عروس به آنها خوش آمد مي‌گويند. هر زن خويشاوند عروس پاي يک زن خويشاوند داماد را گرفته و سعي مي‌کند او را به زمين بزند. ترکمنها به اين عمل اياق الماق "AYAGH ALMAGH" مي گويند. پس از آن مردان و زنان به اتاقها يا "اوي" هاي جداگانه مي‌روند و با چاي و غذا پذيرايي مي شوند. عروس را با نديمه‌هايش به اتاق يا "اوي" خويشاوندانش مي‌برند.

پس از صرف غذا و چاي يکي از مردان خويشاوند داماد مي‌گويد: "ما حالا غذا خورديم بنابراين وقت رفتن است". يکي از ريش سفيدان طايفه عروس در جواب مي‌گويد: "خوب ... خداحافظ ... ولي چيزي را که آورده‌ايد بدهيد". پيرترين ريش سفيد طايفه داماد شير بها را مي آورد و در يک دستمال زيبا گذاشته و به ريش سفيد طايفه عروس مي‌دهد. او نخست پول را مي‌شمرد و مقدار کمي از آن را در همان دستمال گذاشته و به طايفه داماد پس مي‌دهد. پس از آن سوره اي از قرآن مجيد را قرائت مي کند و بعد همه از اتاق خارج مي‌شوند. ريش سفيد طايفه داماد به خانمها مي‌گويد: "ما اجازه گرفتيم ... شما مي‌توانيد عروس را به خانه ببريد". خانمها با شنيدن اين جمله به اتاق يا "اوي" عروس و نديمه هايش مي روند و در مقابل نديمه‌ها مي نشينند.

عروس در ميان زنان دو خانواده مي‌نشيند. در اين موقع يکي از زنان خانواده داماد يک چادر شب قرمز بسيار زيبا بر روي عروس مي اندازد تا با آن عروس را بپوشاند. ولي يکي از نديمه‌هاي عروس آن را به طرف او پرت مي‌کند. اين کار سه بار تکرار مي‌شود. بار سوم زن چادر شب را با ترشرويي مصنوعي روي سر عروس انداخته و به سختي او را در آغوش گرفته و سعي مي‌کند او را از اتاق بيرون ببرد. در اين هنگام زنان خانواده‌ي عروس با او نزاع مي‌کنند و زنان ديگر خانواده داماد هم وارد نزاع مي‌شوند. در اين هنگام چند نفر از زنان خانواده‌ي داماد از فرصت استفاده کرده و عروس را به بيرون اتاق مي‌برند. پس از اين اتفاق نزاع ساختگي پايان مي‌گيرد.