قشون‎کشی خیرخواهانه به بیمارستان!

 ایامی مانند تحویل سال نو، ایام عید نوروز، سیزده بدر، اعیاد غدیر و فطر و قربان، شب‎های احیا، روزهای عاشورا و تاسوعا و ... ایامی هستند که اکثر مردم در کنار جمع خانوادگی خود به شادی می‎پردازند و یا در مراسمات عزاداری شرکت می‎کنند.

اما هستند افرادی که به سبب ویژگی‎های شغلی مجبورند این ایام را در کنار بستر بیمارانی سپری کنند که متاسفانه گاهی اوقات حتی خانواده‎هایشان، آنها را در این لحظات فراموش می‎کنند و از یاد آنها غافل می‎شوند. بله کادر محترم درمان و پزشکی ...

این اجحاف جایی دردمندانه‎تر می‎شود که تغییر ساعات ماه مبارک رمضان و تاخیر در شروع روزهای کاری بعد از شب‎های احیا به منظور رفاه بیشتر کارمندان، برای این قشر مفهومی ندارد و با دهان روزه نیز باید سر ساعت شیفت را تحویل بگیرند! دشواری شیفت‎های کاری شبانه، بی‎خوابی مزمن، فرسودگی شغلی، احتمال سرایت بیماری‎های خونی و عفونی، ضایعات ارتوپدی و فیزیکی و ... بخش کوچکی از گرفتاری‎های دم دست و روتین این قشر سپید جامه است که در قالب پزشک، پرستار، مسئول آزمایشگاه، داروخانه و خدمه مشغول خدمت‎رسانی به شهروندان هستند.

اما گاهی اوقات برخی از همراهان بیماران که در مواردی از قشر به اصلاح تحصیلکرده و فرهیخته نیز هستند، در مراجعه به بیمارستان و دریافت خدمات درمانی برای بیمارشان، ـ علی‎الخصوص در شهرستان‎ها ـ چنان عنان از کف می‎دهند و طلبکارانه انتظار معجزه و شق‎القمر از کادر درمان دارند که در هیچ مکتبی نظیر آن یافت نمی‎شود.

در بسیاری از موارد مشاهده می‎شود که همراهان بیمار با «قشون‎کشی خیرخواهانه به بیمارستان» علاوه بر تجمع در بخش فوریت‎های ویژه با تماس با مسئولان رده بالای بیمارستان و حتی مسئولان شهرستانی و استانی، خواستار مراجعه مسئولان به بیمارستان و توجه ویژه به بیمارشان می‎شوند و این امر عمدتا با تهدید و توهین به کادر درمان همراه است. اما در اکثر موارد همین هیاهو و جنجال همراهان باعث کند شدن یا حتی مختل شدن روند درمان و گاهی اوقات غافل شدن از سایر بیماران نیازمند به کمک‎های فوری می‎شود.

شایان ذکر است که هر نیروی دولتی در هر پست و مقامی و با هر رتبه‎ای تحت سه آیتم یا روند موظف به انجام وظیفه است:

الف) قانون و مقرارت تعریف شده

ب) فرامین مافوق

پ) امکانات و تجهیزات موجود  

بنابراین اگر کارمندی بر خلاف موارد ذکر شده عمل کند بی‎شک متخلف است و باید با او برخورد شود. اما اینکه تصور کنیم که بیمارستان کوچکی در یک شهرستان باید خدماتی مانند «سریال خارجی پرستاران» به بیماران ارائه کند، بیشتر شبیه به یک شوخی است و باید با واقعیت‎ها و امکانات موجود انتظار دریافت خدمات در همان سطح داشته باشیم.

هر چند ممکن است گاهی اوقات به دلیل خستگی ناشی از شیفت‎های غیراستاندارد ناشی از کمبود نیرو، یا سوء مدیریت در یک بخش یا حتی موارد سهوی و ناخواسته پزشکی، قصوری در امر درمان صورت پذیرد و هیچ کس منکر این مطلب نیست که گاهی اوقات در مراکز درمانی کار به نحو احسن انجام نمی‎شود ولی بروز این مسائل در همه بیمارستان‎ها اجتناب‎ناپذیر است و بی‎شک توهین و تهدید و زیر سوال بردن همه عوامل و کادر بیمارستان دور از ادب و انصاف است.

امید است مسئولان محترم نیز فقط با تماس‎های تلفنی نزدیکان خود به مراکز درمانی و پزشکی مراجعه نکنند و هر از گاهی از باب بررسی کمبود امکانات، دارو و پزشک متخصص و عرض خدا قوت نیز، سری به این مراکز بزنند!وحید حاج‌سعیدی