ین پول ها از کجاست؟

چندی است که فضای عمومی کشور را شور و شعفی فراگرفته است و مردم از وقوع اتفاقاتی سلسله وار شادمان در خیابان‌ها ریخته و به آزاد کردن ظرفیت های خود در زمینه شادی پرداخته‌اند، که البته این امر به خودی خود جای نکوهشی ندارد به خصوص که یکی از این موارد شادی آور همانا تجلی وجههٔ جمهوریت نظام مقدس اسلامی کشور است.

 اما در مورد دیگر که مربوط می‌شود به راه یابی تیم فوتبال کشورمان به مسابقات جام جهانی باید گفت که نفس این عمل از آنجا که شاید موجبات غرور ملی را فراهم آورد امری پسندیده است و از طرفی، ورزش موضوعی است که همواره مورد تاکید صاحب‌نظران دینی و ملی ما بوده است.

* نکته جالب توجه و قابل تأمل به مطالبی است که در برنامه ورزش و مردم (۷/۴/۱۳۹۲) توسط سرپرست تیم ملی در خصوص بر آورد هزینه های این تیم برای آماده سازی آن و حضور پر قدرت در جام جهانی مطرح شد.

این مسئول ورزشی با بیان رقم ۳۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ میلیارد ریال (سی میلیارد تومان)، از اختصاص این مبلغ صرفاً برای بر پایی اردوهای آماده سازی تا زمان برگزاری جام جهانی خبر داد و این مبلغ جدای از پاداش‌ها و دستمزد کادر فنی و بازیکنان است.

نمی‌شود گفت که نباید چنین هزینه هایی را برای اعتلای ورزش ملی و ایجاد غرور میهنی، صرف کرد اما نکته اینجاست که این هزینه‌ها از کدام منابع تامین می‌شود؟

و آیا تأمین این هزینه گزاف از جیب ملت و بیت‌المال برای افرادی که خود در این فوتبال دولتی، تماماً از جیب همین مردم ارتزاق کرده و مبالغ آن چنانی را بدست می‌آوردند، درست است؟

آیا اگر ملت ما مستحضر شوند که چه پول‌هایی از جیب‌ آنان، صَرف اندک شادیشان در خیابان‌ها می‌شود باز هم این‌گونه برای حضور در مسابقاتی، به شادی می‌پردازند؟

البته تیم‌های دیگر ورزشی در حال حاضر افتخاراتی را برای کشور و مردم به ارمغان آورده‌اند- تیم ملی والیبال و تیم ملی بسکتبال جوانان - اما حتی درصدی از مبالغ صَرف شده در ورزش فوتبال را به خود ندیده‌اند.

در آخر باید تاکید شود که مردم با انجام هزینه برای ورزشی که افتخار آفرینی کند مخالف نیستند، اما آنچه محل بحث است نحوه تأمین این مبالغ است که باید مانند سایر کشورهایِ پیشرفته در این زمینه، از محل در آمدهای همان ورزش باشد – نظیر اتحادیه فوتبال در انگلستان- نه آنکه از بیت‌المال و خزانه دولت که متعلق به آحاد مردم است هزینه شود.