آقاي قاليباف واقعا پدران مااین شکلی بودند؟!

به همین خاطر است که مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «امروز زنده نگه داشتن یاد شهید، کمتر از شهادت نیست»
 
اخلاق و انسانیت نیز حکم می کند، زمانی کسی لطفی در حق ما کرد، از وی تشکر کنیم. آیا اینکه شهدا از جان خود و از لذت بردن در کنار عزیزان خود گذشتند تا جان و مال و مهمتر از همه ناموس و خاک ما حفظ شود، این لطف نیست؟ آیا ما نباید به نحو "احسن" از ایشان قدردانی کرده و حداقل یاد و خاطره شان را گرامی و زنده نگه داریم.

يكي از فرزندان شهدا هنگام تردد از متروی تجریش متوجه مجسمه های دیوار کوب این ایستگاه و تفاوت فاحش مجسمه های شهدا و مردم تهران قدیم می شود. وی که به شدت از این موضوع ناراحت شده، دل نوشته ای برای آقای قالیباف می نویسد که در ادامه مشاهده می کنید.

خدا وکیلی پدران ما این شکلی بودند. چرا دقت لازم را در تهیه مجسمه ها، یادمان ها و یاد بودها نمی کنید. آیا میدانید شکستن دل پدر مادر شهید ولو با کارهای بی کیفیت در تصویر سازی این افراد که جانشان را فدای این مرز و بوم کرده اند، چه عواقبی در پی خواهد داشت.

مگر کسی انتظاری از شما داشته یا به زور متوسل شده که یاد شهدا را زنده نگه دارید و این چنین پول بیت المال را حیف و میل می‌کنید. به طور عمدی می گویم "می‌کنند" چون میدانم شما اصلا و ابداً، اهل این ریخت و پاش‌هایبی فایده‌ی گزارش پر کن نیستید.

این تصاویر در یک روز و یک ساعت در ایستگاه متروی تجریش، عکس برداری شده است. پیمانکار ساخت این مجسمه های دیوار کوب نیز یک شرکت است، اما چرا در طرح تهران قدیم، حالت خماری چشم ها و خال لب کوچکترین فرد مشخص است، اما در طرح شهدا و دفاع مقدس، بزرگترین فرد، شمایلی چون ... برایش طراحی شده است.

درخواست دارم یک بازرس ویژه ناشناس انتخاب کنید که فاکتورهایی از مراسمات تا طراحی های تابلوهای شهدا را بررسی کنند، تا متوجه شوید این فعالیت ها را چگونه دولا پهنا با خزانه شهرداری حساب کرده اند.»