وقتی سنگ پای قزوین در برابرخاندان رفسنجانی کم می‌ آورد

وقتی سنگ پای قزوین در برابرخاندان رفسنجانی کم می‌ آورد

مدتی است که با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، دوباره بحث آمدن و نیامدن شخصیت های سیاسی کشور در عرصه کاندیداتوری انتخابات داغ شده است. عده ای از آمدن می گویند و عده ای هم از نیامدن. اما عده ی بیشتری هم در حال سبک سنگین کردن بوده و در مصاحبه ها و سخنرانی های اکثرا سفارشی خود در حال ناز کردن هستند.

اما در این بین اظهار نظر بعضی از آقایان در مورد حضور و یا عدم حضور خود در عرصه نامزدی انتخابات به قدری جالب است که انسان را به یاد سنگ پای قزوین و ضخامت رویش می اندازد. یکی از این آقایان، همان کسی است که مصلحت نظام را تشخیص می دهد که البته در این چند هفته اخیر هم در مورد برگزاری «انتخابات آزاد» و هم در مورد حضور شخص شخیصشان در انتخابات بارها افاضه فرموده اند. این عزیز بانفوذ که انواع و اقسام ناجوانمردی ها را در فتنه 88 در کارنامه خود دارد معلوم نیست با چه رویی در مورد شرکت و یا عدم شرکت در عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری صحبت می کند.

انگار نه انگار که فرزندان این بزرگوار! در بسیاری از موارد اغتشاشات را رهبری می کرده اند و همسر مکرمه ایشان جلوی دوربین خبرنگار مردم را دعوت به ریختن در خیابان ها برای آشوب کرده است و خود ایشان نیز از فتنه گران حمایت کرده اند و با زندانیان سیاسی دیدار داشته اند و آن خطبه های مشعشع را بعد از انتخابات ایراد فرموده اند و نامه بدون سلام و والسلام برای رهبر معظم انقلاب نوشته اند و اصلا اصلاح طلبان به پشتوانه ایشان در دوران قبل و بعد از انتخابات 88 آنگونه گردن کشی و عصیان می کردند. انگار نه انگار!

عجبا!... عجبا!... واقعا اینجاست که سنگ پای قزوین جلوی این اشخاص و حامیانشان کم آورده، لُنگ می اندازد و سر تعظیم فرود می آورد! جالب این است که امثال علی مطهری که از حضور این شخص شخیص در انتخابات حمایت می کنند، همواره داعیه ولایتمداری نیز داشته اند. نمی دانیم دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را. ای بابا! آخرالزمان است دیگر...

امیدوارم یک مرد در بین انقلابیون پیدا شود و یک تشر اساسی به این آقا و حامیان پر حرفش بزند و این جماعت را از برق بکشد تا این همه در مورد حضور در عرصه انتخابات گنده گویی نکنند. به امید آن روز